Σήμερα ξεκίνησαν οι Πανελλαδικές εξετάσεις και είναι η πρώτη μεγάλη αναμέτρηση με τη ζωή και με τους στόχους αλλά κυρίως είναι η αναμέτρηση με τον ίδιο σας τον εαυτό. Είναι όντως τόσο μεγάλο ζήτημα οι εξετάσεις αυτές; Είναι τόσο σημαντικές που λίγο πριν τα 18 σου χρόνια και την ενηλικίωση μπορούν να καθορίσουν την πορεία της μετέπειτα ζωής σου;
Πέρασαν πολλά χρόνια από την εποχή που έδινα Πανελλαδικές εξετάσεις και θυμάμαι ότι δεν μου άρεσε καθόλου η συγκεκριμένη διαδικασία ενώ ήμουν μια πάρα πολύ καλή μαθήτρια, που έγραφα πάντα καλά στα διαγωνίσματα και μελετούσα συστηματικά.
Πήγαινα λοιπόν με βαριά καρδιά στο σχολείο για τις εξετάσεις, είχα πείσει τον εαυτό μου ότι δεν μου αρέσει η κατάσταση και η ψυχολογία μου ήταν στον πάτο. Στο πέρασμα των ετών κατάλαβα ότι όταν θέλεις να πετύχεις κάτι επιβάλλεται να έχεις πάνω από όλα καλή ψυχολογία και μετά όλα τα υπόλοιπα.
Δεν είχα ποτέ καμία πίεση από τους γονείς μου, για το ποια σχολή να επιλέξω ή εάν διαβάζω αρκετά ή όχι, ήταν κάτι που είχα την πλήρη ευθύνη και ήμουν επιμελής εκ πεποιθήσεως.
Η μητέρα μου ήρθε μαζί μου να με συνοδεύσει την πρώτη ημέρα των εξετάσεων, μου έδωσε ένα φιλί, μου ευχήθηκε και με άφησε να μπω στο σχολείο. Της είχα δηλώσει ότι δεν θέλω να με περιμένει. Παραδίπλα, άλλοι γονείς ήταν έτοιμοι να λιποθυμήσουν, έδιναν σημειώσεις και βιβλία στα παιδιά τους και τα ρωτούσαν συνεχώς εάν αισθάνονται έτοιμοι και να διαβάσουν σωστά τα θέματα και να μη χαζεύουν και άλλα τέτοια.
Οι γονείς ξεροστάλιαζαν στα κάγκελα και με το που έβγαινε ο πρώτος έπεφταν πάνω του με μανία να μάθουν εάν τα θέματα ήταν βατά. Ούτε που ήξεραν τι σημαίνει βατά θέματα, άλλωστε θεωρώ ότι είναι κάτι εντελώς υποκειμενικό.
Μόλις έβλεπαν το παιδί τους έκαναν χώρο με τα χέρια και έντρομοι ρωτούσαν περάσαμε;;; Γράψαμε καλά αγόρι μου ή πώς το βλέπεις τη Νομική την πιάνουμε; Γιατί την εποχή που τελείωνα το σχολείο εγώ τρία ήταν τα επαγγέλματα του μέλλοντος Γιατρός, Δικηγόρος, Οικονομολόγος end of story.
Υπήρχαν όμως και κάτι άλλοι γονείς που στεκόντουσαν μακριά και άφηναν το παιδί τους να πάει προς το μέρος τους που το αγκάλιαζαν και του έλεγαν ότι το αγαπούσαν και να έχει καλά αποτελέσματα. Όχι πολλά λόγια, όχι κριτική, όχι εντάσεις.
Τα παιδιά βγαίνοντας από τις εξετάσεις, όποιες εξετάσεις κι αν δίνουν είτε είναι 5 χρονών είτε 25 χρονών, γενικότερα όταν περνούν μια έντονη διαδικασία χρειάζονται ενθάρρυνση και μια ανοιχτή αγκαλιά.
Χρειάζεται να τους υπενθυμίζεις ότι πιστεύεις σε αυτά, ότι έχουν τη δύναμη να καταφέρουν τα πάντα αλλά ακόμα κι αν αποτύχουν σε μια εξέταση θα βρουν το δρόμο τους.
Η ζωή δεν ξεκινά ούτε σταματά με τις πανελλαδικές εξετάσεις, σηματοδοτούν όμως την έναρξη της ενήλικης ζωής και πρέπει τα παιδιά να έχουν λάβει όλα τα απαραίτητα εφόδια για να ζήσουν ευτυχισμένα. Η Αγάπη, η Αγκαλιά, η Κατανόηση, η Υποστήριξη, ο Σεβασμός και η Εμπιστοσύνη πρέπει να είναι στο back pack κάθε έφηβου που περνάει την καγκελόπορτα του Λυκείου.
Οι Πανελλαδικές εξετάσεις είναι σημαντικές, το πιο σημαντικό όμως είναι η ευτυχία των παιδιών σας όπως αυτά την ορίζουν. Αφήστε τα ελεύθερα να ανοίξουν τα φτερά τους και να βρουν αυτό που έχουν πραγματικά ανάγκη.
Άλλωστε στην ενήλικη ζωή θα δίνουν καθημερινά εξετάσεις.
Καλή επιτυχία σε όλα τα παιδιά που ονειρεύονται, είστε όλα μοναδικά και υπέροχα, να μην το ξεχάσετε ποτέ.
Happy Choices by Christina 